okruchowe

Encyklopedia PWN

[łac. alluvium ‘powódź’],

osady rzeczne,

osady okruchowe (żwiry, piaski, muły) transportowane i osadzane przez rzekę na dnie koryta rzecznego (osady korytowe) oraz, w okresie powodzi, również na tarasach zalewowych (osady pozakorytowe — mady);

Baltica,

geol. kontynent istniejący od najmłodszego proterozoiku do późnego syluru, obejmujący obszar dzisiejszej platformy wschodnioeuropejskiej (Półwysep Skandynawski, Nizina Wschodnioeuropejska);

bałtycka tarcza, dawniej Fennoskandia,

geol. wydźwignięta część krystalicznego podłoża prekambryjskiej platformy wschodnioeur., obejmująca Płw. Kolski, Karelię, Finlandię, Szwecję i południową Norwegię.

diageneza

[gr. diá ‘przez’, génesis ‘pochodzenie’],

geol. przemiany fiz. i chem. osadów i skał osadowych rozpoczynające się od momentu złożenia (depozycji) osadu, z wyłączeniem zmian spowodowanych przez współcz. procesy wietrzenia oraz procesy metamorfizmu;

kajper

[niem.],

geol. jednostka litostratygraficzna (stratygrafia) w górnym triasie na obszarze środkowej i północnej Europy;

Nadkaspijska, Nizina, ros. Prikaspịjskaja nịzmiennost´, Prikaspijskaja nizmennost', kazachskie Kaspij mangy ojpaty, Kaspij maņy ojpaty,

niz. w Kazachstanie i Rosji, nad M. Kaspijskim, w dorzeczu Wołgi, Uralu, Emby i Tereku.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>